Cadılık tarihi ve cadılar hakkında detaylı bilgiler 5 , Cadılık,Malleus Maleficarum,
Cadılık tarihi ve cadılar hakkında detaylı bilgiler verdiğimiz yazımıza kaldığımız yerden devam ediyoruz. Bu yazı dizisinin ilk bölümünü okumak isteyenler aşağıdaki linke tıklayabilir.
https://angelsdia.com/cadilik-tarihi-cadilar-hakkinda-detayli-bilgiler/
Fransa’da V. · Louis (1314-1316’de görevdeydi) döneminde birçok kişi kralı, erkek kardeşini ve bazı lordlara zarar vermek için büyü yapmakla suçlandı. Bir cadı yakıldı ve büyücülük yapmaktan mahkûm edilen kocası intihar etti.
Son olarak, kralın bakanlarından biri, Enguerrand de Marigny asıldı. Bu öylesine protesto edildi ki, dava düşürüldü ve. Kral pişman oldu ve kurbanın ailesine tazminat ödedi.
1324’te Coventry’nin bazı vatandaşları, Kral II. Edward (1307-1327’de görevdeydi) ve sevdiklerini, balmumundan heykellerine hançer saplayarak öldürmeye çalışmakla suçlandılar. Birkaç celse sonrasında duruşmaya son verildi.
Korkunç deliller!
Aynı yıl Kilkenny’ de, (irlanda) Leydi Alice Kyteler büyük bir kaosa sebep olur. Dört erkekle evlenmişti. İlk üçü gizemli biçimde öldü ve dördüncü kocası, Sir John le Poer, eşinin tozları ve yağları nedeniyle korkunç: bir hastalığa yakalanmıştı. Hizmetkârlarından birinin kara maji uyarısı üzerine, eşinin bazı kutularının anahtarlarını ele geçirdi ve kutuların açılmasıyla dehşet içinde horoz bağırsakları, kurtlar, otlar, tırnak parçaları, beyinler, ölü bebeklerin vücutlarından alınan yağ ve giysilerle karşılaştı. Ayrıca, başı kesilen bir hırsızın kafatası vardı ve tüm sayılan maddelerin kafatasının içinde kaynatıldıkları ortadaydı!
Sir John tüm bunları, zaman kaybetmeden araştırma yaptıran ve kadının dini reddeden, iblislerin karıştığını gösteren, deliller toplayan piskoposa bildirdi. Leydi Alice’in “cehennemin
yoksul sınıfından” olan, Robert Artisson (filius Artis) adında bir iblisle günahkâr bir ilişkisi olduğu söylendi. Dahası, şeytanın adının yazılı olduğu, Aşai Rabbani ayininde kutsandığına inanılan bir ekmeğe sahip olduğu görüldü.
Ne yazık ki, piskopos ülkeye yeni gelmişti ve Leydi Alice’in birkaç akraba ve arkadaşları o bölgede üst görevdeydi. Elbette, piskoposa bazı asılsız suçlamalarda bulunulmaya çalışıldı, ancak aklandı. Piskopos, Papa XXII. John’un koruması altındaydı ve bu papanın büyücülükten ne denli rahatsız olduğundan söz etmiştik. Leydi Alice’ e karşı, uzayıp giden dava açma girişimleri sırasında Leydi Alice, İngiltere’ye kaçtı ve sonunda Avrupa’da sığınacak bir yer buldu.
Yapılan dehşet şeyleri itiraf eden bir hizmetçisi canlı canlı yakıldı ve bir ya da iki hizmetçisi daha aynı kaderi paylaştı, ancak suçluların büyük bir çoğunluğuna kefaret cezası verildi. Piskopos, ülkeden ayrılmak zorunda kaldı ve 1360’da geç bir yaşta öldüğü İtalya’ya döndü.
Azize Jeanne D’ Ark
Vizyon gören ve Fransızların İngilizlere karşı zafer kazanmasını sağlayan Azize Jeanne D’ Ark (1412-1431) , sonunda bir müddet İngilizlerin tutsağı oldu ve dindışı görüşler ve büyücülükle yargılandı, bu nedenle canlı canlı yakıldı!
1455’te dava yeniden açıldı ve aklandı. 1909’ta kutsandı ve 1920’de azize ilan edildi.
Aynı dönemde, İngiltere kralı IV. Henry’nin eşi ve V. Henry’nin üvey annesi olan Navarreli Joan yaşadı. Fransız olduğu için. Fransa’yla savaşırken gözden düştü. 1418’de cadılıktan yargılandı ve hapsedildi, ancak 1422’de özgürlüğüne kavuştuktan sonra 1437’ye dek varlık içinde yaşadı.
Cadılık,Malleus Maleficarum,
Engizisyon ve “Malleus Maleficarum ” (Şeytan çekici ya da Cadı çekici)
Kilise her zaman için yanlış öğretileri yayanları hapse atma hakkı olduğunu ileri sürmüştür (bkz. Resullerin jşJeri 13/8-11) . İlk yüzyıllarda piskoposlar bu gücü, o günlerde ruhani yetkililere tümüyle yardımcı olan kullandı. Ancak, olaylar daha da karmaşık olmaya başladıkça ve dindışı görüşlerin türleri arttıkça
piskoposlan bu yükten kurtarmak için, Kutsal Görevin Kutsal Kilise Kurulu ya da Roma ve Evrensel Engizisyon Mahkemesi kuruldu. çoğunlukla piskoposlarla birlikte, halkın desteğini alarak hareket ederdi.
İlk Engizisyon başkanı , büyük olasılıkla, 1215’te göreve getirilen Aziz Dominic’ti. Ancak, kurum 1542’de baştan aşağı yeniden düzenlendi. İspanya’da Engizisyon ‘un verdiği cezalara auto-da-te (inanç eylemi) denildi; yakılacak olanlara, kurban adarmış gibi, bir tür kolsuz cüppe giydirilip, bir tür taç takılırdı ve kurban adamaya benzer bir törenle yakılırdı!
Cadılık,Malleus Maleficarum,
Engizisyonda görevlilerin çözümlemek zorunda kaldıkları cadılıkla bağlantılı karmaşık sorunları anlatmak için, Henry Kramer ve James Sprenger, “Malleus Maleficarum “ (Şeytan çekici ya da Cadı çekici) adında, 1484’te papalık bildirisiyle onaylanan bir kitap yazdı.
Cadıları nasıl teşhis edileceğine dair tarifler veren bu kitap hala var ve bugün Roma Mahkemesi’nin on iki kurulundan biridir.
