Dünya Dışı Nesneler Buraya Nasıl Geldi: Bir Oopart (out of place artifact /bir dünya dışı eser), dünyanın çeşitli yerlerinde bulunan ve teknoloji seviyeleri göz önüne alındığında fiziksel, kimyasal ve/veya jeolojik olarak belirlenen yaşlarıyla tamamen çelişen düzinelerce tarih öncesi nesneye uygulanan bir terimdir. kanıt. Oopart’lar genellikle geleneksel bilim insanları için sinir bozucu ve alternatif bilimsel teorilerle ilgilenen maceracı araştırmacılar ve bireyler için bir zevktir.
Dünya Dışı Nesnelerin Keşfi
1991 yılında Rusya’nın Kozhim, Narada ve Balbanyu nehirlerinin kıyılarında bulunan son derece küçük, sarmal biçimli eserlerin ortaya çıkması, bugüne kadar devam eden bir tartışmayı beraberinde getirdi. Bu gizemli ve minik yapılar, bundan 300.000 yıl önce nanoteknoloji geliştirebilecek bir kültürün olabileceğini akla getiriyor.
Üretilen bu bobinler ilk olarak Ural dağlarında altın çıkarılmasıyla ilgili jeolojik araştırmalar sırasında keşfedildi. Bu parçalar bobinleri, spiralleri, şaftları ve diğer tanımlanamayan bileşenleri içerir.
Syktyvkar’daki Rus Bilimler Akademisi’nin yaptığı bir analize göre, bulunan en büyük parçalar çoğunlukla bakır, en küçük parçalar ise tungsten ve molibdenden yapılmıştır.
Antik bobin şeklindeki eserler, Rusya’nın Ural Dağları’nda bulundu.
Bu nesnelerin en büyüğü 1,18 inç boyutundayken, en küçüğü bir inçin yalnızca 1/10.000’de biri kadardır ve birçoğu Altın Ortalama oranlar sergiler. Şekilleri, üretildiklerini ve doğal olarak oluşan metal parçaları olmadığını gösteriyor. Aslında, çağdaş nanoteknolojinin aynı minyatür bileşenlerine çok benzedikleri bulunmuştur.
Bazıları bu küçük yapıların, yakındaki Plesetsk uzay istasyonundan fırlatılan test roketlerinden geriye kalan enkaz olduğunu iddia etse de, Moskova Enstitüsü’nden gelen bir rapor, bunların modern imalattan gelmek için çok eski olduğunu belirledi.
Ural Dağları’nda bulunan nano bobinlerden birinin büyütülmüş görüntüsü
1996 yılında, Moskova’daki Değerli Metallerin Çıkarılması ve Jeoloji Merkezi Bilimsel Araştırma Departmanından Dr. E.W. Matvejeva, bileşenlerin binlerce yıllık olmalarına rağmen teknolojik bir kökene sahip olduğunu yazıyor.
Parçalar, 20.000 ila 318.000 yıllık bir jeolojik katmanda, 10 ila 40 fit derinlikte bulundu.
Uzak geçmişte insanlar bu kadar küçük bileşenleri nasıl üretebildiler ve bunlar ne için kullanılıyordu? Bazıları bobinlerin insan ırkının Pleistosen çağda gelişmiş bir teknoloji düzeyine sahip olduğunu kanıtladığını düşünürken, diğerleri bulguların dünya dışı varlıkların işi olduğunu iddia ediyor.
Eserler Helsinki, St. Petersburg ve Moskova’daki dört farklı tesiste incelendi. Bununla birlikte, bu küçük yapılara ilişkin daha fazla araştırma, bulgunun baş araştırmacısı olan Dr. Johannes Fiebag’ın 1999 yılında ölümüyle sona ermiş görünüyor.
“Rusya’nın antik nanoyapıları” makalesi ilk olarak The Epoch Times’ta yayınlandı ve izin alınarak yeniden yayınlandı.
yazımız hoşunuza gittiyse , ”Enerji alanları : Antik Yapılar Taştan Daha Fazlasıdır. ” yazımıza da bakınız.
Mitoloji, Tarih , Gerilim ve Polisiye Sevenler:
Korkunç cinayetlerin, olay yerinde çivi yazıları ve tekinsiz nesnelerin arasında çaresiz bir kadın polis yepyeni bir kavramla tanışacak: Babil Büyüleri.
Polisiye, gerilim, mitoloji seviyorsanız. Melekler, büyüler, kadim tarikatlar ve benzeri konular ilginizi çekiyorsa, başı sonu belli hikayelerden sıkıldıysanız. Kafası çok değişik bir roman sizleri bekliyor; Büyü -Zaman konusuna çok farklı yaklaşılan, Zaman ve büyüyü derinlemesine bir kurgu roman çerçevesinde anlatan kitabımın linki : https://angelsdia.com/surpriz-sonlu-kitaplar-melek-gunlukleri-1-babil-buyusu/
Youtube kanalımda ilginizi çekebilecek videolar bulabilirsiniz. Aşağıdaki linke tıklayarak kanalımdaki içeriklere ulaşabilirsiniz.
https://www.youtube.com/channel/UCY2ps_mnNqfVtZ83jyGnXSQ
