Gizli Topluluklar : Hepimiz Masonları ve her zaman gizemli olan İlluminati’yi biliyoruz, ancak tarih boyunca pek çok başka gizli topluluk gözlerden uzak bir şekilde gelişti. Batı ABD, benzersiz ve eksantrik bir ahlaka sahip, uzun süredir devam eden, sade bir tarihi topluluğa ev sahipliği yaparken, Kuzey İspanya’nın tarihi yemek kültürü, seçkin akşam yemeği kulüpleri aracılığıyla bir yüzyıldan fazla bir süredir canlı tutuluyor. Hikayeleri sıklıkla anlatılmasa da bu gizli gruplar yine de kendi belirsiz izlerini bıraktılar. Az bilinen beş gizli topluluk hakkında bilgi edinmek için okumaya devam edin.
Gizli Topluluklar Pisagor’un İlahi Kardeşliği
Pisagor ismi muhtemelen lise geometri anılarını hatırlatıyor ancak antik Yunan filozofu ve matematikçisi aynı zamanda gizemli bir toplumun da başıydı. Pisagor’un İlahi Kardeşliği MÖ altıncı yüzyılda kuruldu. Topluluk matematik çalışmalarına dayalı olabilir ama daha çok gizli bir topluluk ya da bazılarının söyleyebileceği gibi bir tarikat gibi işliyordu. Toplu olarak birlikte yaşadıklarına, kişisel eşyalarını teslim ettiklerine, vejetaryen olduklarına, fasulyenin ruhu olduğuna inanıldığı için fasulye yemediklerine ve birkaç katı ritüel takip ettiklerine inanılıyor. Pisagorcuların sloganı “her şey sayıdadır” idi ve amaçları zihin ve ruhtan arınmaktı. Matematik ve bilime odaklanmaları saflığa ulaşmanın bir yoluydu; yünlü giysiler giymekten kaçınmak ve Pisagor’un kurallarında belirtildiği gibi asla bıçakla ateş karıştırmamak gibi. Grubun sonuçta pek çok matematiksel başarısı vardı, ancak onların seçici ve katı yaşam tarzları toplulukta kalıcı bir gizem duygusunun oluşmasına katkıda bulundu.
Gizli Topluluklar : Gizli El Düzeni
Gizli topluluklar genellikle karanlık bir gizem havası yaratır, ancak Gizli El Düzeni yeraltı örgütlerinin eğlenceli yanını gösterir. Kökenleri, Charlotte News’in suç muhabiri Joseph Flanders’ın yerel bir değirmen işçisinin vurulmasıyla ilgili bir makale yazdığı 1965 yılına kadar izlenebilir. Flanders, “Sanki yukarıdan gizemli bir el uzanmış ve oyuncuları dev bir satranç tahtası üzerindeki piyonlar gibi hareket ettirmiş gibiydi” diye yazdı. Efsaneye göre meslektaşları bu gösterişli tanımlamayı o kadar komik buldular ki, “sanki okült bir el gibiydi” veya benzer bir ifadeyi çalışmalarına gizlice sokmaya adanmış gizli bir topluluk olan Okült El Tarikatı’nı kurdular. Misyon, Charlotte ve ötesindeki gazetecilik çevreleri arasında hızla yayıldı. 1970’lerin başında, haylaz medya komplosu o kadar yaygın hale geliyordu ki, Boston Herald’ın gazetede “gizli el”i yasakladığı bildirildi. Yıllar geçtikçe bu ifade The New York Times, The Washington Post ve Los Angeles Times’ta görünmeye devam etti. 2004’te yazar James Janega, Chicago Tribune’de Tarikat’ın kapsamlı bir ifşasını yayınladı ve 2006’da, derneğin uzun süredir üyelerinden biri olan gazeteci Paul Greenberg, dolaşıma giren yeni bir gizli ifade yaratmayı başardı. “Gizli el” devam ediyor.
Göz Doktoru Tarikatı
2011 yılında bir araştırmacı ekibi, Göz Uzmanları olarak bilinen gizli bir topluluğa ait asırlık bir el yazmasının kodunu kırdı. Copiale Şifresi olarak bilinen ve yaklaşık 1760 ile 1780 yılları arasına ait olduğuna inanılan metin, Soğuk Savaş sonrasında eski Doğu Almanya’da keşfedildi. Roma ve Yunan karakterlerinin, oklarının, şekillerinin ve matematiksel simgelerin kafa karıştırıcı kullanımı deşifre edildikten sonra, görme duyusuna büyük ilgi duyan 18. yüzyıldan kalma bir Alman grubuna yönelik bir ritüel kılavuzu ortaya çıktı. Şifre, Göz Uzmanlarının kabul törenlerini, yeminlerini, ve cımbızla kaşlardaki kılların alınmasından ibaret gibi görünen “ameliyatlar” – elbette cerrahi olmayan bir prosedür, ancak el yazması tarafından sembolik eylemler olarak tanımlanıyor. Başka bir pasaj, elin göze dokunduğu bir tütün törenini anlatıyordu; bir başkası, mum ışığıyla aydınlanan bir odada, ortasında mavi gözlü bir muska takan bir adamın önünde diz çökmüş bir adaydan bahsediyordu. Araştırmalar, grubun göze odaklanmasının, gözlerin gizli toplumların sembollerinin bir parçası olmasından kaynaklandığını ileri sürdü; Göz Uzmanları optometrist gibi görünmüyordu ve nihai amaçları bir sır olarak kalıyor.
Kañoyetan
Kuzey İspanya’nın Bask Bölgesi, ev dışında yemek yerken yiyecek ve içecekten tasarruf etmenin bir yolu olarak başlayan yiyecek merkezli gizli topluluklar olan bir avuç “txokos”a ev sahipliği yapıyor.
Bu gastronomi toplulukları seçkin kulüpler olarak işlev görüyor; Genellikle yıllarca bekleme listesinde kaldıktan sonra seçilen üyeler, ihtiyaç duyulan veya kullanılan eşyaların ücretini ödemek için onur sistemini kullanarak kendileri veya birbirleri için yemek pişirebilecekleri, tamamen dolu bir mutfak ve kilere erişime sahiptir.
Kulağa modern bir akşam yemeği partisine benzese de, txokos’ların birçoğu onlarca yıldır ortalıkta dolaşıyor ve hala güçleniyor. Söylentilere göre bölgedeki en eski topluluk olan (1900’de kurulan) Kañoyetan, ünlü yerel şef Martin Berasategui’yi sayıyor – 12. üyeleri arasında – Michelin yıldızı sahibi olanlar da var.
Yakın zamana kadar txoko’lar yalnızca erkeklere yönelik gizli topluluklar olarak faaliyet gösteriyordu; Kulüp, erkeklerin ev dışında sosyalleşip yemek pişirebileceği bir yer olduğunu iddia ediyordu; BBC’ye göre burada “geleneksel olarak kararları eşleri veriyordu.” Şarap ve elma şarabı her zaman elinizin altında; bu günlerde akşam yemekleri akşam geç saatlerde başlayabiliyor ve sabahın erken saatlerine kadar uzadığı biliniyor.
E Clampus Vitus
E Clampus Vitus olarak bilinen gizemli topluluk, 1840’ların ortalarında Batı Virginia’da ortaya çıktı. 1850’lerin başlarında, altına hücum dönemindeki birçok insan gibi “Clampers” da batıya, Kaliforniya’ya doğru yola çıktı. Kardeşlik kulübünün ritüellerinin çoğu, Odd Fellows ve Masonlar gibi o zamanki diğer organizasyonların formalitelerine bir tepki olarak benimsendi. Çoğunlukla madenci olan Clampers, eksantrik kıyafetler ve aksesuarlar giyiyor, neşeli ritüeller gerçekleştiriyor ve “Credo Quia Absurdum” ya da kabaca çevirirsek “İnanıyorum çünkü saçma” sloganını benimsiyordu. 20. yüzyılda ve 1920’lerde toplum neredeyse tamamen yok olmuştu. Ancak 1930’larda Clamper’lar yeni bir hedef doğrultusunda kendilerini yeniden kurdular: Batı Amerika tarihinin en karanlık ayrıntılarından bazılarını kayıt altına almak. Yalnızca Kaliforniya’da, martini’nin doğum yeri, çekim yerleri ve “dünyanın en büyük çiçek açan bitkisi” de dahil olmak üzere eyalet tarihindeki aksi halde gözden kaçabilecek anları anmak için 1.400’den fazla tarihi işaret yerleştirildi.
