Mezopotamya tanrıları – Nefilimler, Gözcüler Eski Ahit adaptasyonu.

Mezopotamya tanrıları

Mezopotamya tanrıları – Nefilimler, Gözcüler Eski Ahit adaptasyonu.  2. bölüm

Sümerologlar açıklıyor:

  İki benzer kültürün farklı versiyonlarının tamamen aynı zemini kapsadığını savunacağım. Araştırma tarihinin bir özeti ve bu çalışmada kullanılan argümanlarım aşağıdaki gibi özetlenebilir: (Mallowan 1954: 92).

1 –Tekvin ’de Mezopotamya’nın Tufan öncesi tarihine göre iki farklı uyarlama vardır. Bunlardan biri olumlu ve doğrulayıcıdır.- Tufan öncesi  on saygın bilge sıralaması, Enmeduranki dahil olmak üzere Mezopotamya mitolojisinin on Tufan öncesi kral dizilimine uygundur (bkz. Kvanvig 1988).

Apkaluslar Nefilimler olarak şeytanlaştırıldı.

  İkinci adaptasyon negatiftir – Tufan öncesi  bilgeler-Mezopotamya  apkallus’ları (bilgeleri) ‘’Tanrının oğulları’’  ve ‘’Nephilimler’’ olarak şeytanlaştırıldı. (Tekvin. 6.3-4)

  Enoch literatüründe, Gözcüler ve devler,  tufan öncesinde, insanlığın gayri meşru öğretmenleri olarak ortaya çıktı (bkz. 1 En. 6-8). Gözcüler Kitabı, bu iki farklı uyarlamayı her açıdan Enoch’u Gözcülerden daha üstün hale getirmeye çalışarak uzlaştırıyor.

Mezopotamya tanrıları – Enoch- nefilimlerin kökenleri.

2-Mezopotamya bilim ve teknolojilerinin birçoğu ideolojik olarak tufan öncesi apkallus/bilgeler kaynaklı olarak tasarlandı; böylece hem Enoch hem de Gözcüler tufandan öncesine ait bilge  güçler olarak betimlendi. Bunu yaparken, Yahudi yazarlar ulusal kahramanlarını yabancı bilge şampiyonlarından çok daha üstün olarak tanımlamak istiyorlardı.

3- AD Kilmer (1987), Mezopotamya apkallusunu/bilgelerini İnci’deki Nephilim modeli olarak zaten ortaya koymuştu, böylece Mezopotamya tufan öncesi bilgesi Adapa’nın kibri, küstahlığı ve cesaretiyle tanrıları kızdırmış olduğu yönündeki tezi ortaya konulmuştu.

  Tekvin-6- görüleceği üzere Nefilimler eski zamanların kötü insanlık örnekleridir. (Kilmer 1987: 40)

Mezopotamya ‘’apkallus’’ geleneği Tekvin’de kasıtlı olarak ters çevrildi.

    Mezopotamya ‘’apkallus’’ geleneğinin Tekvin’de kasıtlı olarak ters çevrildiği ve geleneğin 1 Enoch’ta tam bir ifade bulduğunu açıklama fırsatını Kilmer yakalayamadıysa da  J.T. Milik, 1 Enoch- 6 üzerine yazdığı yazılarda,  bunların Mezopotamya mitolojisine paralel olduğunu belirtti.

‘Yazar, düşmüş meleklerin iki liderini, bir kralı (Šemîhazah) ve her biri yaklaşık on Gözcüye başkanlık eden bir lideri ([1]Asa’el l) tasaffur etmiştir… bunlar Babil’in tufan öncesi krallar ve bilgeler modeline dayanmaktadır (Milik 1976: 29) ). Bu çalışma karşılaştırmalı argümanların ilerlemesine imkan tanımaktadır.

4  Apkallus/ Bilgeler, bazen Mezopotamya geleneğinin içindeki kötü niyetli yaratıklar olarak olumsuz olarak görülüyordu. Diğer birlikler arasında, apkallus’un Mezopotamya demonolojisiyle güçlü bağları vardı ve zaman zaman büyücülük yapabilen şeytani ve kötü varlıklar olarak sayıldılar.

  Bu karşılaştırma noktası,  Yahudi alimler tarafından, insanlığın tufan öncesi öğretmenlerinin, Mezopotamya kültüründe her zaman kutsal olarak anılmadığını göstermektedir.

 Apkallus/Bilgeler,  balıklarla ya da balık köstümü giydirilmiş ve süslenmiş, Apsu’da(Bilgelik okyanusunda) yaşayan EA’nın yaratıkları olarak resmedildi.  Büyük Tufan Gözcüler ve Nefilimleri cezalandırdı.

  Mezopotamya’dan gelen tufanın karşılaştırılabilir bir geleneği, Marduk’un bilgeleri selin bir sonucu olarak Apsû’ye gönderdiği ve tekrar gelmemelerini emrettiği Erra Destanı versiyonunda varlığını sürdürmektedir.

 Yazı devam edecek…Bu yazının ilk bölümü aşağıdaki linktedir, ayrıca aşağıda ilginizi çekebilecek video linki de bulunmlatadır.

Youtube kanalımda ilginizi çekebilecek videolar bulabilirsiniz. Aşağıdaki  linke tıklayarak kanalımdaki içeriklere ulaşabilirsiniz.

https://www.youtube.com/channel/UCY2ps_mnNqfVtZ83jyGnXSQ